Na de geloofsgemeenschappen Antonius Abt en Paschalis waren op 13 september de ouderen van de Sint Jacobus aan de beurt om te worden ontvangen door de Orde van Sint Lazarus op Kaageiland. Op een van de laatste zomerdagen werden twaalf parochianen thuis opgehaald door enkele leden van de Orde, waaronder pastoor Langerhuizen. Het was zonnig en windstil en we zouden die middag een tocht over de Kagerplassen maken met een zogenaamde ‘Fluisterboot’. “Het was zo prachtig stil op het water”, zei een van onze gasten, nog nagenietend, “geen motorboten meer, een enkele zeilboot en natuurlijk onze fluisterboot, waarop zelfs de mensen in rolstoelen en met rollator konden plaatsnemen”. De uiterst behulpzame stuurlui wezen ons op de dorpen en de kerktorens in de omgeving en vertelden stoere schaatsverhalen van vroeger.
Eerder die dag waren we hartelijk ontvangen door enkele broeders en zusters van de Orde. We kregen koffie en een lunch aangeboden in de ‘de Stal’, een prachtig verbouwd oud dierenvervlijf, thuishaven van de Orde. Tijdens de lunch werden wij uitgebreid geïnformeerd over de geschiedenis van de Orde en over de huidige activiteiten. Hans Henneveld nam ons in zijn verhaal mee door de geschiedenis. De Militaire Hospitaalorde Sint Lazarus van Jeruzalem, gesticht in de 11e eeuw heeft drie pijlers waarop de orde al vele eeuwen rust: charitas, spiritualiteit en traditie. De belangrijkste doelstelling bleef misdeelden/zieken helpen en hen een menswaardig leven bezorgen. De twee meest recente projecten zijn een lepraproject in Suriname en een drinkwaterproject in Indonesië.
Vervolgens vertelde dominee Kees Bakker ons over de spirituele kant van de Orde. Deze is oecumenisch en geheel gericht op de hulp aan de ander. In het wapen van de Orde zijn acht parels verwerkt op de punten van het kruis. De parels staan voor de acht Zaligsprekingen uit de Bergrede. Het zijn deze drijfveren die de ordeleden aanspreken. Ze lieten ons ook niet onberoerd te meer daar wij deze houding de hele dag hadden ervaren.
Om vijf uur na een borreltje en een groepsfoto vertrokken wij weer van deze prachtige plek waar verleden en heden voor ons even heel voelbaar samen kwamen.
Lore Olgers