Op 8 februari 2017 overleed Hans Haarsma. Hans was niet alleen betrokken parochiaan, hij was gedurende de laatste zes jaar voorzitter van het College van Diakenen, ofwel het collectanten-college. In januari was Hans benoemd voor een derde voorzitterstermijn van dit college.
Hans was een begenadigd voorzitter. Welbespraakt, standvastig en geestig. Een voorzitter die, zowel ondanks als dankzij zijn eigenzinnigheid, enorm werd gewaardeerd. Altijd goed voorbereid en betrokken bij het College en bij zijn leden. Hij was trots op dit college dat, zo zei hij dan met krachtige stem, “het oudste college van diakenen in Nederland is”.
Als voorzitter stond hij ook voor een ander aspect van ons college: vriendschap.
‘Vriendschap’ was voor hem geen loze kreet; ondervond een lid tegenslag dan zorgde Hans voor bezoek, voor aandacht.
Jaarlijkse uitjes en jubilea luisterde hij op met zijn bekende ‘feestrede’; hij genoot er zichtbaar van om de zorgvuldig voorbereide rede uit te spreken. Hij schuwde niet om de betreffende jubilaris in vrolijke bewoordingen ook een spiegel voor te houden; het moest immers een reëel beeld zijn.
Hans trad in september 2000 toe tot ons college. In hem verliest ons college een begenadigd voorzitter. Maar meer nog dan een begenadigd voorzitter verliest ons college een dierbaar lid.
Zijn vriendschap en welsprekendheid worden blijvend herinnerd.
Zijn naam is voor altijd met ons college verbonden.
Moge hij rusten in vrede.
Namens het College van Diakenen
