Het eind van de pelgrimage komt in zicht, de dag van vandaag heeft als thema Vrede. Onze parochievicaris legt ons voor om stil te staan bij de vraag: “wat nemen we mee van deze pelgrimage? Het is tijd om te mediteren en de vruchten te plukken van deze pelgrimage. De vrede is als een skelet, en kun je beschouwen als het bouwwerk van je leven. We mogen mens zijn, we hoeven niet perfect te zijn, God zal je aanvaarden. Innerlijke vrede, daarin wil God je bemoedigen”, aldus Ad van der Helm.
Deze dag stuurt de reisleiding ons door het landschap van Monte Subasio naar het Heiligdom Carceri. De weg leidt ons naar de top, sommigen van de groep wagen het om de berg lopend te beklimmen, de wandeltocht in stilte blijkt een pittige klim. De anderen gaan met taxi busjes omhoog.
Aangekomen bij het Heiligdom Eremo delle Carceri, bezoeken we de kluizenarij: in cellen in het bos leidden Franciscus en de broeders hier destijds een teruggetrokken bestaan.
In de kapel vieren we de eucharistie. Na de eucharistie vervolgen we onze weg door de Monte Subasio, genietend van de prachtig glooiende velden en vergezichten, naar Santuario Rivortorto.
Santuario Rivortorto, In deze kerk bevindt zich de heilige hut, een herinnering aan de plek waar Franciscus de broedergemeenschap startte. Hij deelde deze plek met zijn broeders Bernard, Peter, Giles, Sabbatino en anderen. In deze kerk hangt ook een afbeelding van Paus Franciscus, ter herinnering aan “visita de papa francicus dd 4-10-2013”.
We vervolgen onze weg naar Santa Maria degli Angeli.
Santa Maria degli Angeli (Maria der engelen) is een basiliek die in de 16e en 17e werd gebouwd op de plek waar Franciscus in 1209 zijn orde der minderbroeders stichtte. Midden in de kerk staat Capelle della Porziuncola, het plattelandskapelletje dat Franciscus van de Benedictijnen kreeg om van daaruit aan zijn nieuwe kloosterorde te gaan bouwen.
Aan de rechterzijde bevindt zich Capelle del Transito, ter nagedachtenis aan het sterven van Franciscus op 3 oktober 1926.
Nog een weetje: sinds 2000 staat de basiliek op de werelderfgoedlijst UNESCO.
Tenslotte, op het plein van Santa Maria degli Angeli volgen we de derde lezing van Pater Johannes-Pio.
Hoewel de lezing ons voldoende geestelijk voedsel geeft, zijn we inmiddels ook wel toe aan Italiaans voedsel. We begeven ons naar het centrum van Assisi. De zon gaat bijna onder en zet het plein voor de kerk van Santa Chiara in een bijzondere, bijna mystieke sfeer.
We genieten van een diner in Ristorante Degli Orti, alwaar de wijn rijkelijk vloeit en ons in een uitgelaten stemming brengt.
Terug in ons hotel volgt de dagsluiting: dankwoorden, ervaringen en emoties worden uitgesproken en tenslotte is er gelegenheid voor het zegenen van devotionalia (gekochte prullaria en prachtige souvenirs) en andere persoonlijke bezittingen en intenties.
Zelf mijmer ik nog wat na over de mooie woorden van Vrede en de stappen in de voetsporen van Franciscus die we vandaag hebben gezet.
Ik voel me vervuld van innerlijke vrede, ik kan en ga weer verder, ook na deze pelgrimage.
In de wetenschap dat Hij in ons midden blijft.
Annette Cazander