De 37 pelgrims komen in alle vroegte naar Schiphol vanuit verschillende windstreken om deel te nemen aan de 2019 inspiratiereis van de geloofsgemeenschap H. Jacobus . Zo druppelen ze dus binnen op Schiphol vanuit het zuidwesten, zuiden, westen en midden van het land.

De Jakobus reis is inmiddels een gevestigde traditie, maar er zijn ook andersoortige tradities maar daar weldra meer over.

De door sommigen altijd gevreesde checkin ging voorspoedig. De grondstewardessen verdeelden ons keurig over de verschillende balies. De security check evenzo, ging vlotjes. Daarna was het nog anderhalf uur voor vertrek dus gingen de koopjesjagers onder ons hun slaag slaan. 

Het lijkt wel of er een kras in de plaat zit, maar zowel het boarden als de vlucht gingen eveneens voorspoedig. Wat een verwennerij aan boord, koffie, thee en tasty cake! Jawel! En dan ook nog een gescheiden afval ophalen. Ja, ja, we moeten zuinig zijn op de aarde die Onze Lieve Heer ons geschonken heeft. 🙂

De schrijver van deze tekst vindt vliegen geweldig, is zelfs bijna in het vliegtuig geboren en zeer waarschijnlijk had ze het beroep van stewardess ook uitgeoefend, zoals ze als klein meisje vertelde, ware het niet dat ze een paar centimeter te kort is.

Genoeg over persoonlijke anekdotes. Mocht u zich tijdens de vlucht vervelen en/of wat willen leren, dan is even op de schouder van Carel kloppen meer dan genoeg. Interessant en gedetailleerd wordt er een verhaal verteld. Bovendien vindt hij staan in het vliegtuig veel fijner. 🙂 Dat is ook beter dan lang zitten, dat heeft hij goed door.

Op een goed moment spreekt de gezagvoerder ons aan. We landen alweer over een half uur en links ziet u Perugia liggen. Mogen we uitstappen alstublieft? Nee dat gaat natuurlijk niet. Iedereen heeft zijn of haar koffer weer in haar bezit. Goed zo! Ze zijn allemaal aangekomen, weliswaar niet allemaal zonder schade, maar dat regelen we wel met de verzekering na afloop.

Het buddy systeem werd weer geïnitieerd. Wederom een traditie die intact wordt gehouden. De reis wordt door onze parochievicaris met een prachtig gebed gezegend. Op naar Perugia!

Peentjes zweten was het wel geblazen in de bus een tijd lang. Een mini noodstop bracht daar gelukkig verandering in. Met dank aan onze reddende engel, de chauffeur van vandaag, Angelo. What’s in a name?

Over engelen geschreven, daar was Joost onze waterengel, want ondanks de goed werkende airco misstond wat extra vocht zeker niet.

We zijn er bijna meldt Pieter dat er ons vier smaakjes te wachten staan oftewel de keuze is reuze hoe we onze middag na het inchecken in het hotel kunnen invullen. Niets doen, 2 km, 3 km of 4 km lopen. Bijna allemaal hebben ze voor smaak 4 gekozen en een paar voor één. Uiteindelijk is het, omdat het zo’n immens mooie stad is optie 3 geworden.

Terug in het hotel hebben we na een kort gebed in de eetzaal genoten van een 3-gangen diner, met naar wens locale wijnen. Overheerlijk, heerlijk gezellig, gezellige bende. Dit kunnen we met gemak volhouden een week lang.

Na het diner is er de dagafsluiting. Na wat logistieke informatie, programma moet vanwege de ons niet goed gezinde weergoden aangepast worden, een mini completum en nog wat persoonlijke inbreng. Eveneens een traditie dit laatste,  en zo is het cirkeltje rond. Iedereen trok zich terug om populair te zeggen ‘zijn of haar ding te doen’. Op naar dag 2.

Deze verslaggever heeft met plezier de dag in beeld gebracht en geeft het stokje over aan de volgende. Aan inspiratie zal het u niet ontbreken er is zoveel te zien! Succes! S.N.

De preek van vandaag van vicaris vd Helm is hier te vinden:
https://www.advanderhelm.nl/index.php/bezinning